رابطه ای پیچیده در چاپ فلکسو(1)
چاپ روی فیلم چالش های خاص خودش را دارد. فیلم‌هایی که معمولاً در چاپ بسته‌بندی استفاده می‌شوند، مثلاً پلی‌اولفین‌ها (پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن)، پلی‌آمید و پلی‌استر همگی خصوصیات فنی مشابهی دارند که در فرآیند چاپ و ویژگی‌های فیزیکی کارچاپی مانند چاپ سررسید موثر هستند.فیلم‌های اینگونه‌اند:
سطح غیر متخلخل آنها حلال‌ها یا هر یک از اجزای مرکب چاپ شده را جذب نمی‌کند.
سطح بی‌نهایت نرم و یکنواخت خلل و فرجی ندارد که اجزای تشکیل‌دهنده مرکب آنها را پر کنند و چسبندگی مکانیکی را کاهش دهند.
انرژی سطحی خیلی کم معمولا فیلم‌های یونیزه نشده پلی‌اولفین انرژی سطحی کمتر از dyne/cm 30 دارند که مرکب خیلی دشوار بتواند سطح این فیلم ها را خیس کند.
خیلی منعطف و در مقایسه با سطوح کاغذی و مقوایی هنگام چاپ بسیار نرم هستند.
این خصوصیات منحصر به‌فرد موجب می‌شود فرمولاسیون مرکب روی فیلم‌ها خیلی چالش برانگیز و در فرآیند چاپ کتاب،سررسیدو چاپ تقویم رومیزی به صورت‌های مختلف تاثیر گذار باشد.
خیس کردن
فیلم‌هایی که عموما برای چاپ فلکسو استفاده می‌شوند دو ویژگی دارند که در حین چاپ با مرکب خیس، چالش برانگیز می‌شود. نخست، این که جاذب رطوبت نیستند. مرکب و اجزای آن خیسی را به داخل سطح فیلم چاپ شونده نفوذ نمی‌دهند و تمایل دارند روی سطح فیلم بنشینند. دوم، فیلم‌های چاپی غالبا انرژی سطحی خیلی کمی دارند. مرکب‌هایی که با حلال رقیق می‌شوند معمولا انرژی سطحی در دامنه dyne/cm 38 – 38 – 36 دارند. اگر انرژی سطحی فیلم‌های چاپی کمتر از این حد باشد، مرکب به یکنواختی و همواری روی سطح فیلم نمی‌نشیند. ظاهر مرکب چاپی سوراخ های ریزی خواهد داشت شبیه چشم ماهی . سوراخ‌های ریز و چشم ماهی نتیجه کشیدگی مرکب به داخل خودش است. برای رسیدن به کیفیت چاپ بی‌عیب لازم است انرژی سطحی فیلم چاپی و مرکب شبیه هم باشند. بیشتر چاپخانه‌داران از نوعی باردار کردن سطحی فیلم در امتداد ماشین استفاده می کنند. متداول‌ترین روش باردار کردن کرونا است اما گزینه‌های دیگر روش اشتعال و پلاسما هستند. هدف فرآیند باردارکردن افزایش انرژی سطحی فیلم با ایجاد اجزای محتوی اکسیژن در سطح آن است. این باردار کردن، سطح فیلم را از واکس‌ها، کمکی‌های پردازش کننده مثل کاتالیزورها و سایر مواد شیمیایی که بر کیفیت چاپ مرکب تاثیر می‌گذارند هم تمیز و پاکیزه می‌کند.
فرمول‌سازان مرکب، از تکنیک‌های ویژه‌ای برای کاهش انرژی سطحی مرکب بهره می‌برند که به چاپ بهنر، کمک می‌کند و به کارگیری حلال و ترکیبات حلالی مناسب را به منظور کاهش کشش سطحی مرکب میسر می‌سازد. مثلا فرمول‌های مرکب پایه آب، انرژی سطحی خیلی بالایی دارند زیرا آب کشش سطحی dyne/cm 72 دارد. برای غلبه بر انرژی سطحی زیاد، می‌توان مقداری الکل با نقطه جوش پایین (اغلب متانول یا ایزو پروپیل الکل ) در هنگام چاپ استفاده کرد. فرمول سازان حتی ممکن است رزین‌هایی با کشش سطحی کم را استفاده کنند که سطح فیلم‌ها را خیس خواهد کرد . رزین‌هایی با دمای انتقال شیشه‌ای کم ـ که اغلب رزین‌های نرم نامیده می‌شوند ـ بهتر از رزین‌هایی که دمای انتقال شیشه‌ای زیادی دارند و اغلب رزین‌های سخت نامیده می‌شوند، سطح فیلم‌های چاپی را خیس می‌کنند.
سرانجام، فرمولاسیون مرکب برای چاپ روی فیلم را می‌توان با اضافه کردن افزودنی‌های خاصی که کشش سطحی مرکب‌ها را پائین می‌آورند، بهبود بخشید. از این افزودنی‌ها می‌توان هم در مرکب‌های پایه آب وهم مرکب‌های پایه حلالی استفاده کرد که اغلب عوامل خیس کردن نامیده می‌شوند. این مواد به عنوان واقعیتی برای اصلاح انرژی سطحی مرکب عمل می‌کنند . همان‌طور که گفته شد، هدف از این تنظیمات فرمولی، کاستن از انرژی سطحی مرکب به منظور تطبیق آن با فیلم چاپی است.
منبع: صنعت چاپ
