مرکبهای آبپایه تا دهه 1980 به علت مشکلات زیادی که داشتند، مورد استفاده چندانی قرار نمیگرفتند. قبل از آن مرکبهای آبپایه فقط برای سطوح متخلخل مثل کاغذ و مقوا- که نیاز به کیفیت و دقت بالای چاپ نداشتند- استفاده میشد. استفاده از مرکبهای آبپایه توسط چاپخانهها، آنها را ملزم به خرید دستگاهها و تجهیزات جدید کرد. مرکبهای آبپایه نیاز به افزایش سرعت خشک شدن داشتند و فقط روی سطوح خاصی قابل استفاده بودند و برای فلزات و سطوح پلاستیکی به کار نمیرفتند. همچنین مرکبهای آبپایه روی نوردهای دستگاه چاپ خشک میشدند که باعث تخریب همراه با کیفیت چاپ پایینی بودند، همچنین مقاومت ضعیف در برابر آب، مقاومت سایشی پایین و معایب دیگری نیز داشتند. با وارد کردن چند افزودنی به فرمولاسیون مرکب (مانند رزینهای با وزن مولکولی بالا، واکسها، عوامل فعالکننده سطح و مواد دیگر)، خواص فیزیکی مرکبهای آبپایه به طور چشمگیری بهبود یافت. اگر چه در گذشته مرکبهای آبپایه مشکلات زیادی داشتند، امروزه در مقایسه با مرکبهای حلال پایه عملکرد بهتری از خود نشان میدهند. قیمت پایینتر و آسیبهای کمتر برای انسان و محیط زیست نیز از مزایای این مرکبها است.ین نوع مرکب ها در چاپ سررسید به طور مثال صفحات داخلی آن به کار میرود.
- تب و تاب بازار کاغذ در دوراهی انتخابات و نمایشگاه کتاب
- ایجاد کارخانه کاغذ در همدان
- بزرگترین چاپخانه اقتصادی دنیا در معرض ورشکستگی
- ضوابط کاغذهاى چاپ و تحریر از سوى گمرک اعلام شد
- دپوی کاغذ در گمرکات به کیفیت آنها ربطی ندارد
- ترخیص ۲۳ هزار تن کاغذ از گمرک شهید رجایی
- بسته بندی پایدار وعناصر تاثیرگذار آن
- رفع مشکل واردات کاغذ گلاسه و ثبات نسبی بازار
- روزگار سخت یار مهربان
- اهمیت بسته بندی مواد غذایی منجمد